محمد مظلوم اردکانی؛ حامد اعرابی اردکانی؛ زهرا علیزاده؛ مهنوش حق شناس؛ فاطمه فربد؛ سارا سادات حسینی خواه؛ بی بی فاطمه میرجلیلی
چکیده
در این مطالعه، برای سنجش هیدرازین یک حسگر الکتروشیمیایی با استفاده از الکترود کربن شیشه-ای اصلاح شده برپایه اصلاحگر آلی 5-(3و4-دیهیدروکسیفنیل)-8و8-دیمتیل-2-(متیلتیو)-7و8و9و10-تتراهیدروپیریمیدو]4و5-[bکینولون-4و6(3H,5H)-دیون (PQ23) و نانوکامپوزیت آیروژل گرافن اکسید کاهش یافته آلاییده شده با نیتروژن/نانو میلههای مولیبدن اکسید طراحی ...
بیشتر
در این مطالعه، برای سنجش هیدرازین یک حسگر الکتروشیمیایی با استفاده از الکترود کربن شیشه-ای اصلاح شده برپایه اصلاحگر آلی 5-(3و4-دیهیدروکسیفنیل)-8و8-دیمتیل-2-(متیلتیو)-7و8و9و10-تتراهیدروپیریمیدو]4و5-[bکینولون-4و6(3H,5H)-دیون (PQ23) و نانوکامپوزیت آیروژل گرافن اکسید کاهش یافته آلاییده شده با نیتروژن/نانو میلههای مولیبدن اکسید طراحی شد. برای بررسی ساختار وترکیب نانوذرات سنتزی از SEM، XRD، EDS و MAP استفاده شد. الکترود اصلاح شده با طیفبینی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) مورد بررسی قرار گرفت و بهبود انتقال الکترون به دلیل رسانایی خوب نانوکامپوزیت تایید شد. با استفاده از ولتامتری چرخهای اکسایش هیدرازین مورد بررسی قرار گرفت و کاهش اضافه پتانسیل و افزایش جریان در سطح الکترود اصلاح شده مشاهده و همچنین ضریب انتقال اصلاحگر برای اکسایش هیدرازین 5/0 محاسبه شد. با استفاده از ولتامتری تپی تفاضلی غلظتهای مختلف از هیدرازین در سطح الکترود اصلاح شده بررسی و حد تشخیص μM 2/4 و گستره خطیμM 103×0/1-0/25 برای روش پیشنهادی گزارش شد.